آیا هپاتیت B باعث کبد چرب می شود؟
2018-10-30
هپاتیت A چیست؟
2018-11-13
آسیب شناسی کبد
ضایعات ریخت شناسی تیپیک همه انواع هپاتیت ویروسی شیبیه به یکدیگر می باشند و متشکل از ارتشاح سراسر لوبولی سلول های تک هسته ای، نکروز سلول های کبدی، هیپروپلازی سلول های کوپفر و درجات متغیری از کلستاز می باشند.
سلول های کبدی امکان بازسازی دارند. به گفته متخصص کبد چرب از جمله شواهدی که برای آن ها نیز می باشد، وجود اشکال میتوزی متعدد، سلول های با هسته چندگانه، و تشکیل روزت یا انگورک کاذب می باشند. ارتشاح تک هسته ای عمدتا تشکیل شده از لنفوسیت های کوچک است، البته ممکن است پلاسماسل و ائوزینوفیل هم ممکن است دیده شوند. معمولا آسیب های سلول های کبدی به شکل تخریب سلول های کبدی و نکروز آن ها، جداشدن سلول ها، بادکنکی شدن سلول ها، و تخریب اسیدوفیلیک هپاتویست ها می باشند. این هپاتویست ها ممکن است در عفونت مزمن HBV اما نه در عفونت حاد، دیده شوند.
در هپاتیت C ضایعه بافت شناختی مربوطه اغلب از نظر کم بودن نسبی التهاب، افزایش چشمگیر در فعال سازی سلول های مفروش کننده سینوزوئیدی، تجمعات سلول های لنفوئید، وجود چربی و گهگاه ضایعات مجاری صفراوی که در آن ها به نظر می رسد سلول های پوششی صفراوی، بدون از هم گسیختن غشای پایه روی هم دیگر تجمع پیدا می کنند، دیده می شود. همانطور که متخصص کبد چرب اشاره می کند یک ضایعه بافت شاختی شدیدتر هم می باشد، یعنی نکروز کبدی پل زننده، که نکروز تحت حاد یا در هم آمیخته یا هپاتیت متلاقی، نامیده می شوند. ایجاد پل بین لوبول ها ناشی از وجود مناطق وسیعی از جداشدگی سلول های کبدی می باشد.
در بسیاری از بیماران مبتلا به این ضایعه، که در ابتدا شرح داده شد، یک سیر تحت حاد ظرف چند هفته تا چند ماه ختم به مرگ می شود، یا هپاتیت مزمن شدید و سیروز بعد از نکروز دیده می شود.
مبتلایان به هپاتیت مزمن از لحاظ پیش آگهی دارای اهمیت می باشند، اما آشکارسازی آن در خلال هپاتیت حاد کمتر معنی دار می شود، و نمونه برداری های کبد جهت شناسایی این ضایعه دیگر به طور معمول در مبتلایان بهه هپاتیت حاد انجام نمی شود. در نکروز بسیار وسیع کبدی یا هپاتیت برق آسا، ویژگی چشمگیری در بررسی پس از مرگ، مشاهده یک کبد کوچک، چروکیده و نرم گزارش شده است. وقتی در هپاتیت برق آسا، اثبات بافت شناختی ضرورت داشته باشد، بیپوسی کبد به همراه و هدایت آنژیوگرافی و از طریق سیاهرگ ژوگولار انجام می شود، به این صورت حتی در حضور اختلال انعقادی شدید می توان این اقدام تهاجمی را انجام داد.
