تاثیر روزه گرفتن روی کبد چرب ؟

بر اساس ارائه‌ای در کنگره بین‌المللی کبد، محققان ارائه کردند که کاهش استئاتوز و وزن بدن با رژیم‌های غذایی کم کربوهیدرات و پرچرب به بیماری کبد چرب غیرالکلی بسیار کمک می کند. به گفته یکی از محققیناز همبستگی قوی بین کاهش استئاتوز کبد و وزن بدن، نتیجه می گیریم که کاهش وزن به خودی خود و نه ترکیب درشت مغذی ها، درمان موفقیت آمیزی محسوب می شود. 

می پردازیم به پژوهش صورت گرفته به روی چند مورد که واقعا روزه گرفتن روی چربی کبد ان ها تاثیر داشته یا خیر :

در مجموع شش مطالعه شامل 417 بیمار مبتلا به NAFLD وارد شدند. در متاآنالیز، تفاوت معنی داری در BW، شاخص توده بدنی (BMI)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات ترانس آمیناز (AST) بین گروه شاهد و ناشتا وجود داشت. تاکنون تفاوت معنی داری در تری گلیسیرید (TG)، کلسترول تام (TC) و سایر پارامترهای متابولیک بین دو گروه وجود ندارد.

و نتیجه‌گیری : روزه‌داری متناوب برای مدیریت وزن و بهبود آنزیم‌های کبدی مفید است. اما امکان‌سنجی و ایمنی طولانی‌مدت روزه‌داری متناوب باید در مطالعات بیشتر انجام شود.

رژیم های غذایی متعدد مانند رژیم های کم کالری و روش های روزه داری در کاهش استئاتوز در کبد موثر بوده اند.

در نهایت تعادل منفی کالری دریافتی و بهبود یا رفع استئاتوز وجود دارد. اکثر رژیم های کم کالری بر اساس مصرف کم کربوهیدرات، مصرف بیش از حد چربی یا پروتئین است. اگر فردی بخواهد بیش از 1000 کالری در روز از دست بدهد، رژیم های کم کالری می توانند بسیار محدود کننده باشند. هرچه رژیم غذایی محدودتر باشد، فرد ممکن است با علائم بیشتری مانند خستگی، حالت تهوع، اسهال، ریزش مو، سردرد، یبوست و کمبود ریزمغذی ها مواجه شود. رژیم‌های پرچرب هضم طولانی‌تری دارند و تخلیه معده را کندتر می کنند. همین باعث ایجاد احساس سیری در معده به مدت طولانی‌ تری می‌شود. علاوه بر این، شاخص گلیسمی کوچکتر است و ترشح انسولین کمتر از رژیم غذایی پر کربوهیدرات است. انسولین به تجمع بافت چربی کمک می کند.

با این حال، یک اخطار در مورد رژیم های غذایی پرچرب وجود دارد، و آن این است که پروفایل لیپیدی را بدتر می کند و فرد را در معرض خطر بیماری قلبی قرار می دهد. فرد باید همه این عوامل را به طور کلی درنظر داشته باشد و با نظارت یک متخصص تغذیه تعادل سالمی پیدا کند.