استروئیدهای آنابولیک با استخلاف
در اکثر دریافت کنندگان این داروها جهت مقاصد درمانی عمدتا در درمان نارسایی مغز استخوان به کار می روند، اما مخفیانه و بدون مورد لزوم طبی توسط ورزشکاران و یا ندانسته وقتی که به همراه مکمل های تغذیه ای مصرف می شوند، جهت بهبود عملکردشان مصرف می شوند، اختلال خفیف کارکردی کبدی دیده می شود.
نقص غالب، به گفته متخصص کبد چرب اختلال کارکرد دفعی می باشد، اما مکانیسم دقیق آن مشخص نسیت.
زردی که ظاهرا مربوط با دوز می باشد، تنها در تعداد کمی از بیماران پدیدار شده و ممکن است تظاهر بالینی سمیت کبدی باشد، هر چند بی اشتهایی، تهوع، و رنجوری ممکن است دیده شوند.
خارش از ویژگی های بارز آن نیست.
سطح سرمی آمنیوترانسفرزها معمولا زیر واحد 10 بوده، و سطح سرمی آلکالن فسفاتاز طبیعی، مختصری افزایش یافته، یا در کمتر از 5 درصد از بیماران، سه یا چند برابر حداکثر میزان طبیعی بوده است.
بررسی بافت کبدی، وجود کلستاز بدون التهاب یا نکروز را آشکار می سازد.
گشادشدگی سینوزئیدهای کبدی و پلیوز کبدی در تعداد کمی از بیماران یافت شده اند.
این اختلال کلستازی معمولا با قطع درمان برگشت پذیر می باشد. هر چند مواردی از مرگ و میر مرتبط با پلیوز کبدی ارتباط داده شده است.
وجود ارتباطی بین مصرف این داروها و بروز آدنوم کبدی و کارسینوم سلول کبدی گزارش شده است.
این ترکیب آنتی بیوتیکی که متخصص کبد چرب تهران بیان می کند، به طور روزمره برای درمان عفونت های مجاری ادراری، در اشخاص دارای کفایت ایمنی و جهت پیشگیری از بروز پنومونی، پنوموسیتیس کارینی و درمان آن در اشخاصی که دچار سرکوب ایمنی هستند، دریافت کنندگان پیوند، مبتلایان به ایدز، به کار می رود.
با مصرف روزافزون این دارو، سمیت کبدی گهگاهی آن با فراوانی فزاینده ای مشاهده و تشخیص داده می شود.
احتمال بروز آن غیر قابل پیش بینی می باشد، اما سمیت کبدی تری متوپریم ـ سولفامتوکسازول ـ در صورت بروز ـ به دنبال یک دوره نهفتگی نسبتا یک دست چند هفته ای رخ داده و اغلب با اثوزینوفیلی، بثورات و سایر ویژگی های یک واکنش افزایش حساسیت همراه است.
از نظر بیوشیمیایی و بافت شناختی، نکروز حاد سلول های کبدی غلبه دارد، اما وجود ویژگی های کلستازی امری کاملا شایع است.
گهگاه، کلستاز بدون نکروز رخ می دهد و بسیاری به ندرت، الگوی کلانژیولتیک شدیدی از آسیب کبدی مشاهده می گردد.
در بیشتر موارد، آسیب کبدی خود محدود شونده است، اما موارد نادری از مرگ و میر ثبت شده است.
این سمیت کبدی را می توان به جز سولفامتوکسازول این دارو نسبت داد و ویژگی های آن مشابه ویژگی هایی است که در سایر سولفونامیدها دیده می شوند.
اثوزینوفیلی بافتی و گرانولوم های بافتی ممکن است دیده شوند.